هفت نشان یک شبان خوب

ما انسانها، همانند برّه‏ها، نیاز به شبانی خوب و مهربان داریم. عیسی مسیح این نیاز را بدرستی تشخیص داد و چنین فرمود: «وقتی او جمعیت زیادی را دید، دلش به حال آنها سوخت زیرا آنان مثل گوسفندان بدون شبان پریشان‏حال و درمانده بودند.» (متی 9: 36) چنانچه شما نیز مشتاق هستید که همانند عیسی مسیح شبانی کنید ضرور است که نمونۀ کتابمقدسی شبان نیکر را مطالعه کنید تا بتوانید بهتر درک کنید که شبان گلۀ خدا بودن یعنی چه. مزمور 23 یکی از بهترین فصول کتابمقدس برای درک وظایف یک شبان خوب است. این مزمور زیبا، که نظر ما را به سوی خود شبان نیکو (عیسی مسیح) منعطف می‏سازد، ما را با هفت تا از وظایف یک شبان خوب آشنا می‏سازد. این هفت وظیفه را به دقّت مطالعه کنید، باشد که خدمت شما زنان و مردان زیادی را نزد پایهای عیسی مسیح رهبری کند:

 

 ۱)    به دیگران بیاموزید که دیگران چگونه کاملاً به عیسی مسیح اعتماد کنند (متّکی باشند). «خداوند شبان من است، محتاج به هیچ چیز نخواهم بود.» (آیۀ ۱) در خدمت به مردم گاهی اوقات ممکن است که آنها وسوسه شوند که به ما متّکی باشند، و در مقابل ما نیز ممکن است فکر کنیم که خوانده شده‏ایم تا ما حلاّل تمام مشکلات مردم باشیم. ممکن است برخی از کشیشان دوست داشته باشند که مردم به آنها متّکی باشند و هر چه در این امر بیشتر به پیش روند بیشتر احساس اهمیّت و بزرگی بکنند. اما باید به یاد داشت که هدف از شبانی گلّۀ خدا اینست که به دیگران بیاموزیم که اعتماد به خدای قادر مطلق کفایت زندگی‏های ماست و نیز به آنها بیاموزیم که چگونه بطور کامل به پسر خدا، عیسی مسیح، توکل نمایند.

 

۲)    به دیگران بیاموزید که چگونه قناعت را در عیسی مسیح بیابند. «در چمنزارهای سرسبز مرا می‏خواباند، در کنار آبهای راحت مرا رهبری می‏کند.» (آیۀ ۲) در این آیه مزمورنویس به ما یادآور می‏شود که چگونه یک شبان خوب گوسفندان برای قناعت در خداوند رهبری می‏کند تا در خوراک و آرامی که خداوند مهیّا می‏کند قانع باشند. به صورت طبیعی اشتیاق عظیمی (طمع) در دل انسان وجود دارد که باعث می‏شود مردم دائماً بدنبال آرامشی بگردند که هرگز دست‏یافتنی نیست. علت اینست که اعتماد به هر چیز و هر کس دیگر به جز عیسی مسیح نمی‏تواند ما را راضی کند بلکه تنها اعتماد به عیسی است که می‏تواند دلهای ما را آرام کند. در تعالیم خود، گلّۀ خدا را به سوی حقایق غنی کلام خدا رهبری کنید، و خودتان نمونه‏ای باشید از شخصی که در هر شرایطی قناعت پیشه می‏کند.

 

۳)    به دیگران بیاموزید که چگونه از کلام خدا خوراک بخورند. (آیۀ ۱) خیلی دیده شده که برخی شبانان احساس می‏کنند برای خوراک دادن به گوسفندان بایستی مرتعهای سرسبز را نزد گوسفندان بیاورند. شبانان ممکن است تصوّر کنند که از طریق موعظه‏ها و دروس کتاب‏مقدّس که آنها تدریس می‏کنند، آنها گلۀ خدا را با غذای روحانی مقوّی و عالی خوراک می‏دهند. در حالیکه شبانی گلّه یعنی اینکه به گوسفندان بیاموزیم چگونه خوراک بخورند. شما بایستی به آنها بیاموزید که چگونه کلام خدا را مطالعه کنند و از روح‏القدس بخواهند که معلّم آنان باشد. مطالعۀ کتاب‏مقدس به دیگران می‏آموزد که عملاً             رشد عظیمی در خداوند داشته باشند.

 

۴)    به دیگران بیاموزید که چگونه می‏توانند به بلوغ روحانی برسند. «به راههای عدالت هدایتم می‏نماید.» (آیۀ ۳) هدف خدمت ما پرورش بهترین دانش‏آموزان کلام خدا نیست، بلکه تربیت شاگردان بالغی که سرسپردگان عیسی مسیح باشند. راستی از شخصی به اشخاص دیگر منتقل می‏شود؛ از طریق صرف وقت با گوسفندان است که آنها می‏توانند از نمونۀ شما در مسیح پیروی کنند. آنها نیاز دارند که ببینند شما به عنوان یک شاگرد چگونه زندگی می‏کنید. ایشان باید از شما، هم در مورد اصول الهیاتی و هم پیرامون چگونگی به کار بستن آن اصول در زندگی خود، درس بگیرند. یک شبان زمان وقت زیادی با گوسفندان خود می‏گذراند، به همین‏گونه شبانان روحانی نیز باید با شاگردان خود وقت صرف کنند.

 

۵)    به دیگران بیاموزید چگونه از سختی‏ها عبور کنند و بدانند که عیسی با آنهاست. «حتی هنگام گذشتن از درّۀ تاریک مرگ از چیزی نمی‏ترسم زیرا تو همراه من هستی.» (آیۀ ۵) در انجیل مرقس فصل 4 آیه 35 می‏‏خوانیم که چگونه عیسی اجازه داد شاگردانش سوار قایقی شده، وارد طوفان مهیبی شوند. او می‏خواست که به آنها بیاموزد که چگونه از طوفان‏ها عبور کنند. او به آنها نشان داد که در طوفان‏ها او با آنها است؛ و نه فقط با آنها بود، بلکه به آنها نشان داد که قدرت کامل بر طوفان را نیز دارد. وقتی آنها برای کمک فریاد برآوردند، او به طوفان فرمان داد تا آرام شود. درشبانی گلۀ خدا گوسفندان شما با طوفانهای بسیاری در زندگی روبرو خواهند شد. این بسیار مهم است که در خلال طوفان‏ها در کنار آنها باشید و به آنها بیاموزید که عیسی را در کنار خود ببینند و بدانند که عیسی کننترل کامل بر تمام موقعیت‏های زندگی ما را دارد.

 

۶)    به دیگران بیاموزید که چگونه تشخیص بدهند چه زمانی خدا آنها را تنبیه می‏کند. «عصا و چوبدستی تو مرا تسلّی خواهد داد.» (آیۀ ۴) باید به گلۀ خود بیاموزیم که خدا را بشناسند، و وقتی آنها بدانند که او خدای قدوسی است که آنها را بی‏اندازه دوست دارد، آنها خواهند دانست که خدا منتظر نیست تا آنها گناه کند و او آنها را تنبیه کند. نه اصلاً! او مجازات نمی‏کند، بلکه وقتی آنها در گناه می‏افتند خدا آنها را تنبیه می‏کند تا آنها را به آغوش خود بازگرداند. تنبیه خدا با تسلّی همراه است چرا که اینگونه می‏دانیم که گوسفندان گلّۀ او هستیم. گاهی اوقات خدا از سختی‏ها و ناملایمات استفاده می‏کند تا گوسفندان خود را اصلاح‏ کند تا بدین وسیله آنان ثمرات فراوانی بیاورند.

 

به دیگران بیاموزید که خدا هرگز آنها را ترک نخواهد کرد و تنها نخواهد گذاشت. سفره‏‏ای برای من در حضور دشمنانم می‏گسترانی (آیه ۵) حتّی در تاریک‏ترین و سخت‏ترین روزهای زندگی، این وعده‏ها همراه ماست: اینکه نیکویی و مهربانی خدا همیشه با ما خواهد بود، و اینکه در نهایت ما تا ابد در خانۀ خدا ساکن خواهیم بود. ایمان ما در چنین زمان‏هایی است که مورد محک قرار می‏گیرد. یک شبان خوب همیشه آماده است تا گلۀ خدا را به سوی آغوش‏های باز شبان نیکو، یعنی عیسی مسیح رهبری کند. در تاریک‏ترین ساعات زندگی، یک شبان خوب می‏تواند امید مبتنی بر وعده‏های خدا را به ایماندارانی که دچار مشکلات و بحران‏ها شده‏اند یادآوری کند و آنها را مطمئن سازد که خدا همیشه در کنار آنهاست و قادر است حتی از شرارت نیز ثمرات نیکو ببار آورد.

با برچسب: , ,